Rozdział 9

*perspektywa Liama c.d.*

- O co ci znowu chodzi? - zapytałem podirytowany...
- O co mi chodzi? Co ma znaczyć ta wiadomość na twitterze!
- Danielle proszę cię! Nie zachowuj się jak rozwydrzona nastolatka...
- Oh no przepraszam,ale to nie ja piszę do swoich koleżanek,że za nimi tęsknie...
- Przestań! Mam dość twojego zachowania...Nie widzisz tego,że niszczysz nasz związek?
- Liam nie możesz zrozumieć tego,że boję się o to,że mogę ciebie stracić? Nie wytrzymałabym tego!
- Przecież nigdy bym cię nie zdradził! Czy naprawdę za takiego idiotę mnie masz? - byłem już wkurzony ciągłymi atakami w moją stronę...
- Masz rację,może trochę przesadziłam... - powiedziała skruszona.
- Trochę? Wiesz co nie mam ochoty dalej ciągnąć tej rozmowy.Zadzwoń jak przemyślisz swoje zachowanie...
- Ale Liam... - nie dokończyła bo rozłączyła się.Nie dałbym rady dłużej słuchać jej pretensji do mnie...Gdzie w tym wszystkim zaufanie? Przecież bez niego nie da się zbudować związku....Opadłem na łóżko chowając twarz w dłonie.Byłem już zmęczony tymi kłótniami,nasz związek teraz tylko na nich się opierał....Może to kolejny znak?

*perspektywa Stephanie,tego samego dnia*

Resztę dnia spędziłam z Finem. Nie było chwili,żebyśmy się nie nudzili.Szaleliśmy jak za dawnych czasów.Graliśmy w butelkę przez co jego sąsiedzi mogli poznać naszą głupotę,kiedy wymyślaliśmy coraz głupsze zadania...Dzień uważam za zaliczony! Jestem właśnie w trakcie przeglądania twittera. Standardowe pytania ale jedno nietypowe mnie zaciekawiło:

Widząc to zdjęcie nie poczułam już złości lecz radość...Dziwne co nie? Raz jestem zazdrosna o Nat a drugim  razem cieszę się jej szczęściem.Może rzeczywiście Zayn nie był mi pisany? Stuk kilku klawiszy i wiadomość zwrotna napisana,a co! Teraz pan Malik się tak łatwo nie wywinie!

Pewnie wywołałam tym wpisem spore zamieszanie,ale mam to gdzieś.Brunet musi ponieść karę za swoje zachowanie a jeżeli teraz zostawi Nat to będzie miał kolejny kłopot.Czasami jednak potrafię myśleć!!

Odpisałam jeszcze kilku osobom,follownęłam kilka i wylogowałam się z tt. Jutro czeka mnie dzień pełny wrażeń,więc muszę być wyspana! W końcu jutro idziemy podbić Mullingar! To będzie niezapomniana noc!

______________________________________

*następnego dnia*

Następnego dnia wstałam o 10. Pierwszy raz od dłuższego czasu się wyspałam! To wręcz niemożliwe...Szybkim krokiem zbiegłam do kuchni i przyrządziłam sobie apetyczne śniadanko - tosty z serem.Niech żyje błyskotliwa ja! Po skonsumowaniu posiłku wróciłam do pokoju i wybierając ten komplet.Szybkim krokiem udałam się do łazienki,która okazała się być zajęta przez mojego szalonego kuzyna...

-Fin rusz to blade dupsko! Muszę skorzystać! - powiedziałam dobijając się w drzwi.

-Och królewno,makijaż poczeka! - odpowiedział dosyć spokojnie

-Dobra! Liczę do 3! Jeżeli nie otworzysz drzwi to załatwię cię tak,że rodzona matka cię nie pozna! - starałam się utrzymać poważny ton i chyba się udało bo po chwili drzwi się otworzyły

-Już,spokojnie! Nie denerwuj się tak bo dostaniesz zmarszczek! - poczochrał mi włosy - Masz 15 minut princesso - ruszył w kierunku kuchni śmiejąc się a mnie zostawiając w stanie: "ożesztykurwazarazcięzajebię".

-Palant - powiedziałam to raczej sama do siebie,no ale musiałam rozładować napięcie,przez które zaraz bym wybuchła.Zamknęłam drzwi od łazienki i zaczęłam przygotowania...

*perspektywa Liama*

Wstałem dość wcześnie.Dzisiaj byliśmy umówieni w radiu na wywiad.Była to ważna chwila dla nas - zespołu i jak przystało na Daddy direction musiałem obudzić moje "małe dzieci".Zacząłem od Hazzy i Louis'a.Z nimi jest jak zwykle najprościej.Zrobienie przeciągu,zdjęcie kołder z ich łóżek i po 5 minutach będą obudzeni.Następny w kolejności był blondyn,który o dziwo już nie spał! Nie no normalnie nie wierzę! Wiecznie niewyspany Niall wstał i nie trzeba było używać środków pomocniczych! Idę zapisać to w kalendarzu!

- Co to się stało,że ty już o tej godzinie na nogach? - zapytałem cały czas nie dowierzając w to co widzę...

- A tak jakoś,czy raz w życiu nie mogę wstać wcześniej od ciebie? - oburzony wstał z łóżka i zaczął kręcić się po pokoju

- Nie no jasne,że możesz tylko to do ciebie niepodobne! - powiedziałem szczerząc się - zaoszczędziłeś tylko moich nerwów

- Ludzie się zmieniają,Liam - poklepał mnie po ramieniu i ruszył w stronę salonu,gdzie zawsze zbieraliśmy się jak byliśmy gotowi do wyjścia.Myślałem o jego słowach i mój plan legł w gruzach.Może jednak warto się zastanowić nad ratowaniem związku mojego i Dan? Może ona się jeszcze zmieni? Postanowiłem dać jej jeszcze jedną szansę. Został mi ostatni do wybudzenia. Przypadek drastyczny...Idę do pokoju Zayna i otwieram drzwi ale to co tam zobaczyłem wytrąciło mnie z równowagi!

- Co tu się dzieje...!

________________________________________________________________________

Jutro święta,więc zacznę od życzeń dla was moi czytelnicy! 

Wszystkiego najlepszego! Wesołych świąt! ZDROWYCH,nie to co ja! Spędzonych w gronie najbliższych i co najważniejsze udanych!

Ten rozdział mi się podoba xd Wrzuciłam tutaj moją przyjaciółkę do opowiadania ;d Mam nadzieję,że IamDorotka się nie obrazi :p

CZYTASZ? - KOMENTUJ!

Zayn z niebieskimi oczami *.* (*zgon na miejscu*)